Hoezo zondag een rustig dagje in Peterborough??

Ons vertrek uit Peterborough komt nu toch wel snel dichterbij. Veel van de familie wil ons dan toch nog graag even zien, maar ja onze tijd is ook niet van blik. Het is dan fijn dat het zulk schitterend buitenweer is en we dan mensen buiten kunnen treffen zonder er families mee te belasten.
Deed me denken aan onze reizen door Wit Rusland (ja wij komen overal......). Wanneer we dan ergens werden gesignaleerd, dan deed de tamtam zijn werk en kwam er allerlei onverwacht bezoek opzetten.
Zo ook nu (met dank aan de mobiele telefoon). Ik kom hier later op terug.
Vanochtend gingen Hennie en Peter naar de kerk. Omdat er nogal wat bijzonderheden zouden plaatsvinden leek het geen geschikte dienst voor ons, dus wij maakten ons eigen plan.
Na het ontbijt zijn we op bezoek gegaan bij Ellie en Warren in het buitengebied van Peterborough. Warren bezit daar een huge huis met een enorme backyard. We keken onze ogen uit bij alle kamers en ruimte die ze daar hebben. Vaak vragen we ons ook af: hoe zal het hier in de winter toch zijn?? Kunnen we natuurlijk alleen maar achterkomen door hier eens in de winter naar toe te gaan........
Na een rondleiding was er tijd voor een gezellig bakkie op de frontdeck. Natuurlijk vloog de tijd weer en Hennie en Peter zouden wel terug zijn uit de kerk. We hadden afgesproken samen te gaan lunchen. Dus terug naar huis voor een heerlijke lunch in de tuin.
Voor de middag hadden we met tante Willie afgesproken om voor haar verjaardag een wandeling te maken door Millennium Park en haar verjaardag daar te vieren op het terras bij de rivier.
We haalden haar op bij haar appartement en maakten samen de wandeling naar het park. Voor een 80-jarige loopt ze er nog kwiek over. Vanwege haar slechte gezichtsvermogen is het wel goed dat er iemand bij haar is bij moeilijke oversteekplaatsen.
Omdat vandaag haar echte verjaardag is, begonnen we natuurlijk met een felicitatie. We bleken niet de eersten te zijn, want ze was vanochtend al vanuit Nederland toegezongen met een "Lang zal ze leven" door haar schoonzus Elly. Toen dat gebeurde was het in Canada 7 uur in de ochtend, dus Elly was er vroeg bij (terwijl ze zelf waarschijnlijk al een Nederlandse kerkdienst achter de rug had)
Dat wij tante Willie hadden meegenomen naar het park was bij Andy en Heather ook bekend geworden, dus die hadden ons achtervolgd. We hebben er op het terras een gezellig feestje van gemaakt. Andy las de kaart van tante Elly, die wij hadden meegebracht, voor in zijn beste nederlands. Ging best goed. Ik heb er een videootje van gemaakt die ik zal posten in de blog.
Onderwijl werd er druk getext op de mobiele telefoon en werden we samen met Andy en Heather door Chris verwacht op het basketbalplein. We brachten tante Willie naar huis en gingen toen door naar het basketbalplein River side, een prachtig complex samen met een baseballfield en een klein speeltuintje voor de Kids.
Natuurlijk was er weer opnieuw getext, want plotseling verschenen daar Liz en Paul met hun zoon Orion. Ook zij wisten dus, waar wij uithingen (big brother is watching you....)
Een leuke verrassing en ze brachten ook nog kadootjes mee voor Roan onze kleinzoon!!!!
Aan het einde van de middag gingen we terug naar huis voor het avondeten. We zetten Chris af bij zijn huis, gingen nog even langs Tim voor een good bye en toen lekker weer terug op ons nest bij Hennie en Peter.
We kregen weer een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en tijdens het dessert kwamen Ellie en Warren binnen voor een laatste groet.
We hadden samen nog weer een gezellig uurtje en nu is de rust daar aan het einde van een druk bezette dag.
Morgen reizen we westelijk om steeds dichter uit te komen bij het vliegveld. Onze volgende stop is Norval bij Janet en Keith onder de rook van Toronto. Een deel van onze bagage is al door Margo zojuist uitgezocht. Zo hebben we morgenochtend minder werk, want waarschijnlijk komen nog wel wat mensen langs voor een wave.
Nog even bijkletsen en dan op de stok onderweg naar de maandag. Good night.