Een heerlijke ontspannen woensdag in Norval

Zoals ik al schreef in m'n vorige bijdrage, was de dinsdag een lange dag in Toronto geworden. Vanochtend hebben we ons dan ook maar niet teveel ingespannen qua sightseeing. We waren wel aan een "leeg dagje" toe.
Na het ontbijt ben ik dan ook maar eens heerlijk de tuin doorgegaan om wat foto's te maken én om te genieten van natuur en rust over here. Het is hier zo'n zee van ruimte en rust, dat is met geen pen te beschrijven. Laat staan met een toetsenbord. Ik plaats zo wat foto's in de blog om een beetje het gevoel over te brengen.
Janet en Margo gingen samen naar Costco, een mega winkel waar je alleen aankopen kunt doen als je "member" bent. Wij als Hollanders komen daar niet binnen, maar met begeleiding van member Janet lukte dat wel.
Zelf had ik hier geen behoefte aan, dus ik liet de dames mooi begaan. Ik wilde achter het huis naar beneden lopen waar de Credit River langs meandert. Het pad ernaar toe was echter onbegaanbaar en dus ben ik maar langs de openbare weg gelopen, op zoek naar een openbaar pad downhill. Dat viel niet mee, want alle buren hadden een bord aan de weg "no trespassing". Na enkele kilometers langs de straat liep ik al Halton Hills binnen. Uiteindelijk kwam ik op een groter kruispunt en zag ik verderop de rivier lopen. Door het McNappark bereikte ik toch de rivier en ben een eindje langs de oever gegaan.
Met een boog kwam ik uiteindelijk in Norval uit en was zo best een eindje van huis geraakt. Maar eens even opgestoken bij Norval Presbyterian Church. De kerkdeuren waren hermetisch afgesloten, maar er stond wel een picknickbank in de tuin. Van huis had ik een blikje cola meegenomen, dus die ging daar achterover.
Maar toen he........ik moest natuurlijk wel dat hele eind weer terug lopen. Voordeel van een terugreis is, dat bij iedere stap die je zet je dichter bij huis komt. Jazeker, ik weet uit alles wel iets positiefs te trekken hé??
Het was vandaag weer warm geworden, dus mijn Pink Floyd shirt kon er wel bij uit. Terwijl ik daar zo liep, stopte er een auto. Bleken Janet en Margo te zijn die mij zagen lopen en dachten dat ik wel een lift kon gebruiken. Omdat ik bang was dat die lift uit zou komen bij een winkel, bedankte ik daarvoor. Liever liep ik door onderweg naar een koud biertje........
Thuisgekomen liep ik door naar de achtertuin en lonkte de hammock. Voetjes van de vloer en lekker even gestrekt.
Inmiddels waren de anderen ook weer thuis en gingen we ons voorbereiden op het avondeten. Wij zouden ergens in Georgetown gaan eten om ons verblijf af te sluiten, maar voordat dit zover was bracht Margo me een biertje in de tuin.
Met Keith als chauffeur zijn we daarna naar Georgetown gereden en hebben in een Ierse pub heerlijk gegeten. Natuurlijk lustte ik daar wel een Guinness bij.
Tot onze verrassing heeft deze pub op iedere woensdagavond de voorzijde gereserveerd voor de locale muzikanten, die daar een open repetitie houden onder het genot van een lekker Iers biertje.
ik heb er een videootje van gemaakt, die inmiddels in de blog staat.
Thuisgekomen hebben we nog even wat gedronken én heb ik de incheckformaliteiten voor onze terugvlucht afgewerkt. Ja, morgenavond is het zover: terug naar Nederland!!